Απόφαση για μια περίεργη υπόθεση κλήθηκε να λάβει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), το οποίο ανέφερε ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να θεωρείται υπεύθυνη για το διαζύγιο απλώς επειδή αρνείται να έχει σεξουαλικές σχέσεις με τον σύζυγό της.
Το ΕΔΑΔ τάχθηκε υπέρ μιας 69χρονης Γαλλίδας, η οποία βρέθηκε στο επίκεντρο μιας υπόθεσης όπου ο σύζυγός της ζητούσε διαζύγιο, κατηγορώντας την ότι η άρνησή της να συνευρεθεί μαζί του ήταν ο μοναδικός λόγος για το διαζύγιο.
Το ΕΔΔΑ αποφάνθηκε κατά της Γαλλίας, καθώς έκρινε ομόφωνα, ότι υπήρξε παραβίαση του δικαιώματος της γυναίκας για σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής ως μέρος της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, σύμφωνα με τον Guardian.
Η περίεργη υπόθεση
Η γυναίκα δεν αμφισβήτησε το διαζύγιο, το οποίο είχε επίσης ζητήσει, αλλά διαμαρτυρήθηκε για τους λόγους με τους οποίους εκδόθηκε από γαλλικό δικαστήριο.
Το ΕΔΑΔ δήλωσε ότι οποιαδήποτε έννοια των συζυγικών υποχρεώσεων πρέπει να λαμβάνει υπόψη τη «συναίνεση» ως βάση για τις σεξουαλικές σχέσεις.
δήλωσε ότι οποιαδήποτε έννοια των συζυγικών υποχρεώσεων πρέπει να λαμβάνει υπόψη τη «συναίνεση» ως βάση για τις σεξουαλικές σχέσεις.
«Το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ίδια η ύπαρξη μιας τέτοιας συζυγικής υποχρέωσης αντίκειται στη σεξουαλική ελευθερία, και στο δικαίωμα στη σωματική αυτονομία», ανέφερε ανακοίνωση του δικαστηρίου. «Ο σύζυγος της προσφεύγουσας θα μπορούσε να είχε υποβάλει αίτηση διαζυγίου, προβάλλοντας την ανεπανόρθωτη διάλυση του γάμου ως κύριο λόγο και όχι, όπως έκανε, ως εναλλακτικό λόγο».
Μάλιστα αποφάσισε ότι τα εθνικά δικαστήρια δεν είχαν επιτύχει δίκαιη ισορροπία μεταξύ των συμφερόντων ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Το χρονικό της υπόθεσης και το διαζύγιο
Η γυναίκα και ο σύζυγός της παντρεύτηκαν το 1984 και απέκτησαν τέσσερα παιδιά.
Οι σχέσεις μεταξύ των συζύγων επιδεινώθηκαν όταν γεννήθηκε το πρώτο τους παιδί. Η γυναίκα άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας το 1992.
Το 2002, ο σύζυγός της άρχισε να την κακοποιεί σωματικά και λεκτικά, ανέφερε το δικαστήριο. Το 2004 σταμάτησε να κάνει σεξ μαζί του και το 2012 υπέβαλε αίτηση διαζυγίου.
Το 2019, το εφετείο των Βερσαλλιών απέρριψε τις καταγγελίες της γυναίκας και τάχθηκε υπέρ του συζύγου της, ενώ το κακουργιοδικείο απέρριψε την προσπάθειά της να ασκήσει έφεση χωρίς να δώσει συγκεκριμένους λόγους.
Το 2021 η γυναίκα προσέφυγε με την υπόθεση στο ΕΔΑΔ. Η υπόθεσή της υποστηρίχθηκε από δύο ομάδες για τα δικαιώματα των γυναικών στη Γαλλία: το Ίδρυμα Γυναικών (Fondation des Femmes) και το Collectif féministe contre le viol (Feminist Collectif féministe contre le viol).
«Ο γάμος δεν είναι και δεν πρέπει να είναι σεξουαλική δουλεία»
Σε κοινή δήλωσή τους κατά την άσκηση της υπόθεσης το 2021, οι δύο ομάδες ανέφεραν: «Ο γάμος δεν είναι και δεν πρέπει να είναι σεξουαλική δουλεία». Είπαν ότι οι Γάλλοι δικαστές συνέχισαν να επιβάλλουν το δικό τους «αρχαϊκό όραμα του γάμου», παρόλο που δεν υπάρχει πλέον «συζυγική υποχρέωση» σύμφωνα με το γαλλικό δίκαιο και κανένας νόμος δεν υποχρεώνει τους συζύγους να έχουν σεξουαλικές σχέσεις.
Οι ομάδες δήλωσαν ότι είναι ζωτικής σημασίας οι Γάλλοι δικαστές να μην επιβάλλουν στις γυναίκες – άμεσα ή έμμεσα – την υποχρέωση να έχουν σεξουαλικές σχέσεις. Είπαν ότι αν οι δικαστές αφήσουν να συνεχιστεί στην κοινωνία η ιδέα ότι υπάρχει κάποια μορφή «συζυγικής υποχρέωσης», αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει μέσο εκφοβισμού για τους σεξουαλικούς επιτιθέμενους ή τους βιαστές εντός των σχέσεων, ενώ στην πραγματικότητα ο βιασμός εντός γάμου αποτελεί έγκλημα στη Γαλλία.
Πηγή: www.in.gr